De afgelopen maanden heb ik bezoekers gehad in Malawi; mijn moeder was er in juni, een vriend met zijn twee kinderen in de meivakantie en ook mijn bonusmoeder (stiefmoeder klinkt zo naar) was er in april. Niet alleen fantastisch om ze weer te zien en tussen alle bedrijven door wat tijd met ze te kunnen besteden, maar bovenal ontzettend bijzonder om ze een kleine indruk te geven van (mijn leven in) Malawi.

Eén van de dingen die je zult ontdekken als je hier bij mij op bezoek bent is dat één van de bewakers op onze compound altijd 'Hello Mammie- How are you/ Muli Bwanji?' tegen me zegt. Iets waar ik nog steeds erg om moet lachen omdat ik er niet aan kan wennen mammie genoemd te worden (schijnbaar is het heel erg respectvol maar toch). Nu kon ik eindelijk tegen hem zeggen; 'this is my mammie';).

Iedereen die hier komt ziet Malawi door zijn/haar eigen 'bril' en ervaart het op zijn/ haar eigen manier. Het is voor mij bijzonder om zoveel verschillende ervaringen te kunnen meebeleven en inzichten te kunnen delen met verschillende mensen, nu kon dat met mijn bezoekers en dat kan ik tijdens mijn werk ook met alle verschillende vrijwilligers die ik hier ontvang. Het is ook interessant om te zien dat je als je langer ergens bent/woont dingen toch echt anders gaat zien dan wanneer je ergens kort/op vakantie bent. Daarnaast bekijkt iedereen ook dingen vanuit zijn eigen perspectief, iedereen merkt andere andere zaken op en interpreteert het geobserveerde anders. Alhoewel er ook veel waarnemingen overeenkomen, want we dragen sowieso ook een 'Nederlandse bril', waar ongemerkt veel stigma's bij horen en veel van wat 'wij' normaal vinden cultureel bepaald is.

Jullie hebben inmiddels al veel verhalen gelezen die geschreven zijn vanuit mijn perspectief. Dus ik dacht het wordt tijd om jullie eens te laten meekijken door de bril van iemand anders (en verder heb ik gewoon weinig tijd om te schrijven ;)). Dit keer deel ik met jullie een reisverslag van mijn moeder....

" Lieve kinderen, familie en vrienden hier dan eindelijk mijn reisverslag over Malawi het is een beetje lang geworden, veel leesplezier!

Vandaag vrijdag 1 juni dag 1:

Op naar Malawi, Remco en Paike hebben me naar Schiphol gebracht super lief van ze. We waren op tijd op Schiphol en nadat ik de koffers had ingecheckt en afscheid had genomen van Remco en Paike op weg naar de douane en daarna naar de gate.
We waren allemaal aan boord om vertrektijd 20.50, maar vertrekken ho maar er was iets met de bagage, uiteindelijk vertrokken we om 22.30 op weg naar de tussenstop Nairobi [Kenia] aankomst 2 juni rond 7.30.

Zaterdag 2 juni dag 2:

Daar verliep alles rustig en we vertrokken keurig om 11.05 en kwamen op Malawische tijd [een uur verschil met Nairobi]om 12.35 aan en na 10 min had ik de koffers al en kon ik Maartje eindelijk weer omhelzen. Daarna zijn we gaan lunchen in een mooie en gezellige lunchgelegenheid. Ook nog even naar de supermarkt die een zeer uitgebreid assortiment had we wilde lasagne koken uiteindelijk hebben we een soort tapas [kleine hapjes] gegeten met een lekker wijntje erbij, heerlijk.
Maartje woont op een beveiligde Compound waar Doingoood 2 huisjes heeft gehuurd waarvan ik er 1 ga bewonen.
De moeder en tante van vrijwilligster Sigrid kwamen afscheid nemen want die gingen weer naar huis, we hebben nog even met ze gepraat. Daarna hebben Maartje en ik ook nog een poosje nagepraat, rond 21.00 naar bed en nu ben ik weer aan het schrijven, nog even lezen en dan gauw gaan slapen.

Zondag 3 juni dag 3:

Lekker ontbeten daarna vertrokken we naar de Duck Inn, dat zou leuk moeten zijn en aan het water, maar helaas was het gesloten. Maartje en ik moesten erg nodig naar de wc in geen velden of wegen een wc te bekennen. Er was daar wel in de buurt een klein ziekenhuis, dus wij het ziekenhuis in, alle wc's gesloten en we waren daar een bekijks hoor. Uiteindekijk in het bos geplast. We zijn daarna even wezen wandelen en hebben toch nog een meertje gezien.
Onderweg heb ik mijn ogen uitgekeken heel veel mensen die spullen op marktjes verkochten, met spullen op hun hoofd hele enden moeten lopen, ze verstouwen ook heel veel op de fiets, ze verkochten zelfs begrafeniskisten langs de weg, ik vond het een belevenis.
Thuis gekomen zijn we even gaan rusten en rond 18.00 uur gaan we bij vrienden van Maartje eten, gezellig.

Maandag 4 juni dag 4:

Vandaag om 6.45 opgestaan omdat we naar een van de projecten; genaamd Samalani, gaan.
[Samalani is een Early Childhood Development school en een leuk uitdaging voor vrijwilligers die graag lesgeven b.v. Engels. Momenteel zijn er 3 klassen (nursery, standard 1 en standard 2) met kinderen van verschillende leeftijden. Er is weinig lesmateriaal beschikbaar en Doingoood zet zich in om bijvoorbeeld hiervoor sponsering te werven.]

We gingen eerst naar een supermarkt suiker en zout kopen om mee te nemen naar de school, dit gebruiken ze voor de porridge (een soort pap dat de kinderen te eten krijgen).
In de buurt van de supermarkt ontmoeten we de Malawiaanse projectleider, Blessings genaamd. Maartje en Blessings gingen lage tafeltjes kopen [die ook gedoneerd waren door vrijwilligers die daar geweest waren] waar de kinderen van de nursery class allerlei spelletjes op konden doen.Daarna gingen we naar de school, de kinderen waren door het dolle heen toen we aankwamen.
Blessings ging mij in elke klas voorstellen en vertelde dat ik Catharina heet en de moeder ben van Maartje en dus hun grootmoeder, heel aandoenlijk.
In de pauze kwamen ze naar buiten en gingen mij een klap op 1 of 2 handen geven en over mijn blanke huid aaien. De school zag eruit zoals wij het weleens op de tv zien zonder ramen en deuren, maar de kinderen krijgen in ieder geval onderwijs, een super project.
Daarna zijn Maartje en ik heerlijk gaan eten bij Wildlife Centre, waar ze dieren die ziek zijn laten herstellen en daarna weer in het wild uitzetten. Maartje ging daarna met stagiaire Sigrid kijken naar een mogelijk project waar ze misschien in de toekomst ook mee willen samenwerken.En ik ging met de Tuk Tuk [weer een nieuwe superleuke ervaring] naar mijn huisje.
Het was een fantastische en indrukwekkende dag en blij dat ik dit mocht meemaken. Nu heb ik iets last van mijn buik en doe het rustig aan.

Dinsdag 5 juni dag 5:

Vandaag een rustig relaxdagje, ik was niet zo lekker waarschijnlijk gisteren toch iets verkeerds gegeten. Vanavond gaan we met de vrijwilligsters uiteten dus weer heel gezellig. Morgen gaan we naar ‘House of Joy’ en naar Kuti dit is een Wildlife Reserve waar we een nacht verblijven.

Woensdag 6 juni dag 6:

Vanmorgen rond 8.15 Laura [vrijwilligster] opgehaald die vandaag bij House of Joy mee gaat helpen. House of Joy is een hartverwarmend project gerund door 5 nonnen, ondersteund door huismoeders. Hier worden kinderen tussen de 0 en 5 jaar tijdelijk opgevangen die een instabiele thuissituatie hebben b.v. door extreme armoede, overleden ouders, zwaar ondervoed of verwaarloosd zijn of letterlijk in de goot worden gevonden. Bij House of Joy vinden de kinderen een liefdevolle opvang voor hun eerste cruciale levensjaren zodat zij een gezonde start maken. Rond een jaar of 5 gaan ze meestal weer terug naar, indien mogelijk, familieleden, pleeggezin of worden bij hoge uitzondering geadopteerd. Kinderen die worden teruggeplaatst bij hun familieleden worden opgevolgd door het project en de families worden verder ondersteund om het kind te kunnen blijven verzorgen. De vrijwilligers werken meestal samen met de huismoeders. Het was voor mij hartverwarmend om daar te zijn.
Daarna even naar onze huisjes om onze spullen op te halen en toen op weg naar Kuti Wildlife Reserve. Op weg naar Kuti was de natuur wonderschoon. Kuti is een Wildlife Reserve waar allerlei dieren lopen zoals zebra's, apen, impala’s en zelfs 1 giraffe, geen roofdieren. We hebben alleen een paar impala's gezien. We verblijven daar 1 nacht in een prachtige Buschvilla. Even geluncht en Maartje had daar nog een werk gerelateerd gesprek met een Nederlandse vrouw Emke genaamd, die daar werkt.
We zijn daarna naar het Sun Deck gegaan om daar van de zonsondergang te genieten, heel betoverend en een fles wijn gedronken. In Malawi is het elke dag om 6 uur licht en om 6 uur donker vandaar de vroege zonsondergang. Daarna hebben we gegeten en toen naar onze Buschvilla. Het was een indrukwekkende, enerverende en fantastische dag maar ook vermoeiend en nu gaan we slapen.

Donderdag 7 juni dag 7:

Vanmorgen zijn we om 8 uur een wandeling gaan maken in het Wildlife Reserve om de dieren te spotten. We hebben apen, impala's, kudu's, maar vooral zebra’s gezien. We konden de Zebra’s bijna aanraken, supermooi. Rond 10.30 terug en zijn we gaan ontbijten. Daarna spullen ingeladen en afscheid genomen van de super Buschvilla.
Toen op weg naar Senga Bay aan het Lake Malawi waar ik in mijn eentje 2 nachten zal verblijven in een Chalet van Wheel House Marina. Maartje en ik hebben daar nog even samen geluncht en toen is ze weer naar Lilongwe gegaan omdat ze nog hoop werk had. Het is hier prachtig aan het meer en morgen ga ik de boel verkennen. Vanavond heb ik aan de bar gegeten het was simpel maar lekker. Het is nu 20.30 ik ga nog even lezen en dan lekker slapen het was weer een volle en enerverende dag.

Vrijdag 8 juni dag 8:

Oh ja ik was vergeten te vertellen dat er hier 10 honden lopen en 24 puppy's, ik loop er rustig langs en ze doen niks ik vind het wel stoer van mezelf. Vandaag heb ik met zicht op het meer ontbeten ze hebben speciaal voor mij een tafeltje neergezet, ik ben hier de enige toerist en de enige blanke op de eigenaren na. Na het ontbijt met Peter afgesproken [een lokale man] dat hij me met de boot naar een eiland zou brengen midden in het meer. We zijn rond 11.30 vertrokken ik was de enige toerist in de boot met 3 jonge lokale mannen. Daar aan land een stukje over de rotsen naar boven gelopen [het was voor mij meer kruipen]. Toen we weer vertrokken rond 12.45, gleed ik bij het instappen van de boot van een glibberig rots en belandde in het water tussen de boot en de rots, lekker slim van me. Maar ja nat is nat en natter kan het niet, het is goed afgelopen. Op de terugweg zijn we langs een vissersdorp gevaren waar de vissers wonen en hun waar verkopen. Dus jullie zien maar weer wat een groot avontuur het is. Toen ik terugkwam in de chalet mijn kleren laten drogen, maar mijn sportschoenen zijn nog steeds niet droog. Rond 17.30 ben ik in de bar gaan eten, maar helaas was het niet lekker. Het is nu 19.20 en ik ben onder de douche geweest nu ga mijn boek uitlezen en dan lekker slapen, ik ben behoorlijk moe na zo'n superleuke spannende dag.

Zaterdag 9 juni dag 9:

Vanmorgen voor het ontbijt gezwommen heerlijk water.
Vandaag ga ik weer terug naar Lilongwe waar Maartje en ik verblijven. Ik word opgehaald door een vaste taxichauffeur van Maartje, James genaamd. Het is van Lilongwe naar Senga Bay en weer terug rond de 400 km en dat kostte ongeveer 55 euro, dat kost in Ned. heel wat meer. Onderweg waren er 3 geiten aangereden, heel erg om te zien want ze waren nog niet helemaal dood. Vanavond naar een Spaanse avond met livemuziek waar ook Andrés, vriend van Maartje, in een band speelt. Het was super gezellig. Weer een volle dag geweest super vermoeiend maar fantastisch. Ik schrijf alles op omdat ik het anders niet meer precies weet.

Zondag 10 juni dag 10:

Vandaag hou ik een rustige dag, want het wordt weer een drukke week. Een behoorlijke was op de hand gedaan. We gaan de komende week de hele week van huis en ik had geen schone kleren meer dus vandaar. Alles zit weer schoon en droog in mijn tas.

We gaan zo bij de Italiaan eten en worden weer door James opgehaald en weer thuisgebracht. Jullie zien wel er gaan heel wat eurootjes doorheen. Het was heel gezellig bij de Italiaan, we hebben pizza gegeten. Morgen is het weer vroeg dag, we vertrekken om 7.15 naar Liwonde National Park, daar word ik afgezet en Maartje gaat door naar Zomba, samen met Stagiaire Sigrid, om daar te werken (daar werkt Doingoood sinds kort ook samen met een aantal projecten).

Maandag 11 juni dag 11:

Vanmorgen om 8 uur vertrokken met een gehuurde auto [Maartje haar auto is stuk] naar Liwonde National Park, waar ik 2 nachten alleen verblijf in een Safaritent, once in a lifetime. Maartje ging met Sigrid naar Zomba, daar hadden ze een aantal afspraken. James heeft ons toch gereden en hij ging met de minibus terug van Zomba naar Lilongwe. Voordat Maartje en Sigrid naar Zomba vertrokken hebben we eerst lekker geluncht bij Liwonde Safari Camp en toen zijn ze vertrokken. Ik heb net heerlijk gedoucht en ga zo even rustig bijkomen van de 4 uur durende reis en ga rond 18.00 richting de Buschbar en om 18.30 lekker eten. Het was heel gezellig tijdens het eten met een aantal backpackers. Vroeg naar bed, want ik moet om 5.00 op, omdat ik om 6.00 een Gamedrive ga doen en 's middags om 14.00 een bootsafari, super spannend en leuk.

Dinsdag 12 juni dag 12:

Niet zo goed geslapen wennen aan alle geluiden er zat een aap op het rieten dak boven de tent rare geluiden te maken, ik dacht eerst dat ie binnen was, maar dat was gelukkig niet zo.
Vanmorgen de Safari gedaan, het was heel leuk. We hebben helaas niet de olifanten van dichtbij gezien alleen door de verrekijker in de verte. Helaas ook geen leeuwen, maar wel de voetafdrukken, wel veel impala's, apen, waterbuffels, varkens, kudu's, nijlpaarden en bijzondere vogels. Om 10.00 waren we terug en ben ik gaan ontbijten.
De Bootsafari was prachtig, we hebben olifanten van heel dichtbij gezien, nijlpaarden en krokodillen. We hadden een fikse botsing met een nijlpaard, ik denk wel dat ie gewond is. Ik heb ontzetten genoten. Straks met een aantal andere gasten hier eten en dan de dag afsluiten en lekker slapen hoop ik. Ook hier was de zonsondergang supermooi. Morgen naar Zomba, naar Maartje.

Woensdag 13 juni dag 13:

Goed geslapen en rond 6.20 opgestaan. Ik ben weer aan het pakken en word rond 12.00 opgehaald door taxi Austin en op naar Maartje in Zomba, waar we 1 nacht verblijven in een hostel Pakachere genaamd, waar veel backpackers komen, druk druk druk. De taxichauffeur Toni genaamd was een heel gezellige man die vreselijk moest lachen om alles wat ik zei, ik ben natuurlijk ook vreselijk grappig. Ik zei tegen hem nu ga je vanavond tegen je moeder vertellen; ‘I had a crazy white woman in my car’. Toen kwam ie helemaal niet meer bij. Bij Maartje aangekomen hebben we geluncht. 's Middags Sigrid opgehaald die in een klein dorpje, in de middle of nowhere, bij een van de projecten had meegewerkt. Daarna zijn we gaan relaxen, wat gedronken en gegeten, lang gepraat en toen naar bed met z'n drieën op een kamer.

Donderdag 14 juni dag 14:

We zijn vanmorgen vertrokken uit Pakachere en gaan naar Casa Rossa gegaan, ook in Zomba. Het ziet er goed uit met een prachtig uitzicht, het doet me een beetje aan Toscane denken. Hier verblijven we 2 nachten. Vanmiddag vertrokken we met een gids richting Zomba Plateau, wandelend de berg op 2 uur heen en 2 uur terug. Het was voor mij een pittige wandeling naar het plateau, maar het uitzicht was het dubbel en dwars waard het was adembenemend. Onderweg naar het plateau waren ze heel veel bomen aan het kappen Maartje en ik werden daar heel verdrietig van. De terugweg ging goed, dalen is voor mij een stuk minder zwaar. Na gedoucht te hebben zijn we lekker gaan eten, nagenieten van de dag en vroeg naar bed.

VRIJDAG 15 JUNI 68STE VERJAARDAG!!! dag 15:

Vandaag jarig, vanmorgen bij het ontbijt werd ik door Maartje verrast ze had een slinger opgehangen op het terras van Casa Rossa en had een mooi kadootje voor me met lokale producten en een hele lieve kaart. Toen kwam mijn ontbijt met 1 kaarsje erin en begon het voltallige personeel [6 vrouwen] ‘happy birthday’ voor mij te zingen, ik moest er helemaal van huilen. Ik heb ze allemaal omhelst om ze te bedanken. Daarna zijn we richting de thee- en koffieplantages gereden, waar we eerst bij the Huntingdon House "een koloniaal huis" (bij Satemwa Tea Estates) thee hebben gedronken met een heerlijk taartje. Het is hier prachtig maar wel heel luxe. We hebben nog een route gewandeld van een uurtje langs de thee en koffieplanten, zover het oog reikt staan er planten, schitterend. Daarna weer op weg naar Casa Rossa waar we vannacht nog blijven. We hebben nog heerlijk gegeten en nu gaan we lekker slapen. Het was een fijne en prachtige dag.

Zaterdag 16 juni dag 16:

We gaan vandaag naar Cape Maclear ook aan Lake Malawi, een lange route van ongeveer 3.5-4 uur en Maartje maar rijden, ze kan het fantastisch. We zijn goed aangekomen in Cape Maclear en daar vertrokken we met de boot naar Domwe Island, waar we vannacht verblijven in een tent. Het is een grote tent met 2 bedden erin. Nu zit ik op het strand waar ik word aangevallen door allerlei kleine vliegjes, heel irritant gauw weer naar de tent terug daar is het iets minder. Ze gaan hier vanavond voor ons botervis op de barbecue bakken. We hebben lekker gegeten en hebben nog lang nagepraat met 3 andere gasten. Om naar de wc te gaan midden in de nacht moest ik in het pikkie donker met zaklantaarn over een pad met allemaal wortels en rotsjes, weer een nieuwe uitdaging. Oh ja de zonsondergang was hier wonderschoon. Het was een geweldige dag.

Zondag 17 juni dag 17:

We vertrokken rond 10 uur weer met de boot naar het vaste land van Cape Maclear. Daar door een straatje gelopen waar heel veel locals hun waar verkopen, ik heb er 9 armbandjes gekocht voor mijn kleinkinderen. Daarna heerlijk geluncht aan het strand en om 12.30 vertrokken we naar Lilongwe waar we rond 17.00 aankwamen. Eerst nog even boodschappen gedaan en ben ik spaghetti gaan koken, want Maartje was heel moe van het rijden. Ik heb nog even in mijn huisje de spullen opgeruimd en ben nu even aan het relaxen. Rond 21.00 ging ik naar bed. Het was een fantastische week en heb heel veel indrukken gekregen van dit prachtige land.

En wat geweldig om dit met mijn dochter te mogen ervaren, fantastisch.

Morgen heb ik een rustdag en ga even wassen als er tenminste stroom is. Hier heb je elke dag wel minstens een aantal uren stroomuitval, dus afwachten maar.

Maandag 18 juni dag 18:

Vannacht niet zo goed geslapen, om 7.30 opgestaan. Heerlijk rustig dagje vandaag. Rond 11 uur was er stroom en hebben we snel een was in Maartje haar wasmachine gedaan. Vanmiddag ga ik lekker lezen wel even nodig na de intensieve week. Vanavond gaan Maartje en ik kaasfonduen (dit was door haar vorige bezoek meegebracht), gezellig. Het was een heerlijke ontspannen dag!

DINSDAG 19 JUNI REMCO JARIG 45 JAAR dag 19:

Vanmorgen Remco een sms gestuurd om hem te feliciteren met z'n 45ste verjaardag. Vroeg opgestaan 6.30. Ik ga met Sigrid en Laura [vrijwilligsters] naar the Community Program from Children of the Nations. Op de heenweg gingen we met de minibus, als haringen in een ton, en toen verder met de fietstaxi, het was weer een leuke ervaring ook once in a lifetime.

Bij Children of the Nations is er een Feeding Program waar wezen, half wezen of kinderen uit andere arme gezinnen een ontbijt krijgen en in de middag nog een maaltijd. Ook krijgen heel veel weduwvrouwen daar naailes, zodat ze kleding en spullen kunnen maken, om daarna in hun eigen onderhoud te kunnen voorzien. Grace leidt de vrouwen op, ze is 57 jaar en aan 1 oog blind en het andere oog is ook slecht, ze is al een keer geopereerd maar het heeft niet veel geholpen, triest. De kinderen in het schooltje en juffrouw Esther [geweldige vrouw] waren super enthousiast ons te zien, wat een prachtige kinderen ze zijn nog blij met kleine dingen. Dit alles wordt gesponsord door Children of the Nations een Amerikaanse organisatie en nog andere sponsoren.

Terug zijn we met de Tuk Tuk thuis gebracht door William de Tuk Tuk chauffeur, geweldig wat leuk om mee te maken. Maartje en ik hebben nog met Remco geskypet en hebben voor hem gezongen. Ik ben nu lekker aan het lezen en vanavond gaan we uit eten met de vrijwilligsters. Het was weer heel gezellig.

Woensdag 20 juni dag 20:

William komt mij om 10.30 halen om me naar Ufulu Gardens te brengen waar ik ga zwemmen en lunchen. Ik heb lekker gezwommen en de lunch was een uitgebreid buffet, veel te gek.
Vanavond ga ik voor ons koken en morgen komen de vrienden van Maartje Camiel, Erine en Sigrid bij ons eten om afscheid van mij te nemen, heel lief van ze.

Donderdag 21 juni dag 21:

Wat is de tijd snel gegaan. Vandaag toch nog een volle dag. We zijn nog even naar House of Joy geweest, daar worden we weer hartelijk ontvangen. Maartje wilde nog even met een vrijwilligster praten, die daar aan het helpen was. De kinderen waren weer heel enthousiast.

Daarna naar Adziwa Care gereden, ook weer een project waar Doingoood mee samenwerkt. Adziwa Care is een dagopvang waar kinderen die in pleeggezinnen wonen worden opgevangen. Om het project heen zijn huizen gebouwd waar de [wees]kinderen bij verzorgers wonen. Er wordt ondersteuning geboden aan gezinnen die zorgen voor de weeskinderen binnen de eigen familie. De families worden geholpen met het zelf genereren van inkomsten door bijvoorbeeld de grote moestuin die achter de dagopvang ligt. De kinderen die nog te jong zijn voor de lagere school kunnen van ma t/m vr de gehele dag in de dagopvang terecht. Er zijn 2 groepen; een groep van jonge en een groep van iets oudere kinderen. In totaal zijn er ruim 85 kinderen die begeleid worden door 2 juffen en ongeveer 5 zorg-moeders. Er wordt voor de kinderen een warme maaltijd gemaakt in de traditionele keuken. Ze verbouwen bij Adziwa ook groenten en fokken ook varkens voor de verkoop, dit zijn dan weer extra inkomsten voor het project, geweldig om dit te mogen zien. Ook is er naast dit project prachtige privéschool (Adziwa School) met goed onderwijs.

We zijn daarna gaan lunchen, boodschappen gedaan en gaan koken voor onze visite, het was heel gezellig. Om 00.00 heeft Johnny [de broer van James] me naar de luchthaven gebracht.

Het voelde voor mij toch moeilijk om van Maartje afscheid te nemen, maar ik heb gezien dat ze een sterke vrouw is en zich helemaal inzet voor de Malawiaanse Projecten. Ik heb heel veel bewondering voor haar en ben super trots op d'r.

Het was een prachtige, fantastische, adembenemende, spannende, geweldige reis, eigenlijk kan ik het niet goed onder woorden brengen. Ik hoop dat jullie er een beeld bij kunnen vormen. Super blij dat ik dit samen met mijn dochter mocht beleven.

Lieve schat ik bedank je voor alles wat je mij hebt laten zien ondanks dat je heel druk was, geweldig lieverd.

Ik hou met hart en ziel van je, liefs en dikke zoenen,

Mamma.

Nog even iets over Malawi en over de Malawiërs:

Malawi is een prachtig land met ongeveer 18 miljoen inwoners. De Malawiërs zijn ontzettend aardig en behulpzaam een groot deel van de bevolking leeft in armoede en wonen in kleine nederzettingen vaak vlak langs de hoofdwegen. De meeste verdienen rond de 30.000 kwacha per maand dat is 36 Euro.

Veel mensen lopen of fietsen langs de hoofdwegen, wat heel gevaarlijk is en dan heb ik het nog niet over de geiten en de zwerfhonden die de weg oversteken. Ook zijn er heel veel markten langs de wegen waar ze van alles verkopen zoals o.a. groenten, fruit, kleding, manden, matten, stoelen, bedden, banken, houtskool, vis, beltegoedkaarten, stokken met muizen eraan geprikt die eten ze hier of ze hebben een kip aan de poten vast en zwaaien daarmee als je langs rijdt. De Malawiërs zijn gelovig er zijn Moslims, Katholieken, Christenen, Baptisten, etc.

Het is voor 'ons' een hele andere wereld, niet beter niet slechter. Ondanks de armoede zien de mensen er prachtig, statig en trots uit. Ik heb ontzettend veel bewondering voor ze, daar kunnen wij nog heel wat van leren."